deevlibrary

পার্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাৰ‌ বিষয়ে ৰচনা  পার্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাৰ‌ বিষয়ে ৰচনা   পার্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাৰ‌ বিষয়ে ৰচনা Assamese Essay on Gitikobi Parvati Prasad Baruah পার্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাৰ‌ বিষয়ে গীতি-কবি পার্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাৰ জন্ম হৈছিল ১৯০৪ চনৰ ১৯ আগষ্টত শিৱসাগৰৰ দিখৌত। পার্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাৰ দেউতাকৰ নাম ৰাধিকাপ্ৰসাদ আৰু মাকৰ নাম আছিল হিমলা দেৱী। পার্বতিপ্ৰসাদৰ দেউতাক ৰাধিকাপ্রসাদ অসম কাউন্সিলৰ সদস্য আছিল। তেওঁ 'ৰায় চাহেব' খিতাপো লাভ কৰিছিল। পার্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাৰ মাক যোৰহাটৰ বিখ্যাত চাহ খেতিয়ক, ৰায় বাহাদুৰ বিষ্টুৰাম বৰুৱাৰ কন্যা আছিল। পার্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাৰ আন আন ভাতৃকেইজন হ'ল-ভগৱতী প্রসাদ, কামাখ্যাপ্রসাদ আৰু মোক্ষদাপ্রসাদ। পার্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাৰ দেউতাক এজন সাহিত্যিক আছিল। তেওঁ 'পদ্য জামলা', 'ভিক্টোৰিয়া চৰিত্ৰ আৰু ভূগোল পাঠ' লিখিছিল। পার্বতিপ্ৰসাদ বৰুৱাই সৰুতে সোণাৰিৰ পাঠশালা স্কুলত পঢ়ি ৮ বছৰ বয়সত শিৱসাগৰৰ ফুলেশ্বৰী ইনষ্টিটিউচনত পড়ে। ১৯২১ চনত তেওঁ শিৱসাগৰ চৰকাৰী হাইস্কুলৰ পৰা প্ৰথম বিভাগত প্ৰৱেশিকা পৰীক্ষা পাছ কৰে। গুৱাহাটীৰ কটন কলেজৰ পৰা আই.এছ.চি. পৰীক্ষা পাছ কৰি কলকাতাৰ স্কট...

ড° মামনি ৰয়ছম গোস্বামীৰ বিষয়ে ৰচনা     মামনি ৰয়ছম গোস্বামীৰ বিষয়ে ৰচনা ড° মামনি ৰয়ছম গোস্বামীৰ বিষয়ে ৰচনা অসমীয়াত Assamese Essay on Dr. Mamoni Raisom Goswami Indira Goswami  ড° মামনি ৰয়ছম গোস্বামী মামণি ৰয়ছম গোস্বামীৰ তথা ইন্দিৰা গোস্বামীৰ পিতৃ আছিল উমাকান্ত গোস্বামী আৰু মাতৃ অম্বিকা দেৱী। অম্বিকা দেৱী এগৰাকী অসাধাৰণ আৰু দীপ্তিময়ী মহিলা আছিল। তেওঁ আহোম ৰাজবংশৰ এক প্ৰভাবশালী মন্ত্ৰী কাশীনাথ তামুলী ফুকনৰ বংশধৰ আছিল। ড° মামণি ৰয়ছম গোস্বামীৰ পিতৃ অতি ব্যস্ত জীৱন অতিবাহিত কৰিছিল, ফলত অম্বিকা দেৱীকেই সন্তানৰ যাবতীয় দিশ একাকাৰে সামৰিব লগা হৈছিল। শিশুকালত ড° গোস্বামী সমবয়সীৰ সৈতে খেলিবলৈ খুব ভাল পাইছিল। যদিও মামণি ৰয়ছম গোস্বামীৰ পেহীয়েকে তেওঁক আনসকলৰ লগত মিলিবলৈ সান্নিধ্য দিব নিবিচাৰিছিল, তথাপি মাতৃ অম্বিকা দেৱীয়ে কেতিয়াও ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সৈতে মিলা-মিছা কৰাত কেতিয়াও বাধা দিয়া নাছিল। তেওঁৰ উদাৰ আৰু সহানুভূতিশীল মনোভাৱেই ড° মামণি ৰয়ছম গোস্বামীৰ শৈশৱক উজ্জ্বল কৰি তোলে। মামণি ৰয়ছম গোস্বামীৰ জন্ম হৈছিল ১৯৪২ চনৰ ১৪ নৱেম্বৰত, গুৱাহাটীত। মামণি ৰয়ছম গোস্বামীৰ সৰুকালৰ নাম আছিল ...

অসমৰ বৰ্ষাৰণ্য Rainforest in Assam  অসমৰ বৰ্ষাৰণ্য Rainforest in Assam Essay in Assamese পবা বৰ্ষাৰণ্য জয়পুৰ বৰ্ষাৰণ্য দিহিং পাটকাই বৰ্ষাৰণ্য  অসমৰ বৰ্ষাৰণ্য Rainforest in Assam  বর্ষাৰণ্য (Rainforest): পৃথিৱীৰ বিষুৰ ৰেখাৰ দুয়োফালে অর্থাৎ কর্কটক্রান্তি আৰু মকৰক্ৰান্তিৰ মাজৰ অঞ্চলক ক্রান্তীয় অঞ্চল নামেৰে জনা যায়। এনে অঞ্চলত দেখিবলৈ পোৱা অৰণ্যৰাজিক ক্রান্তীয় অৰণ্য (Tropical Forest) বুলি কোৱা হয়। এই অৰণ্যাঞ্চলক পৃথিবীৰ আটাইতকৈ সমৃদ্ধিশালী আৰু চহকী অৰণ্য হিচাপে চিহ্নিত কৰা হৈছে। পৃথিৱীৰ সকলো অৰণ্যৰ ভিতৰতে চহকী এই অৰণ্যই বর্ষাৰণ্য । বর্ষাৰণ্য (Rainforest) হৈছে এনে এক অৰণ্য- য'ত অনবৰতে সেমেকা বাতাবৰণে বিৰাজ কৰে। এনে অৰণ্য বিশিষ্ট অঞ্চলত বার্ষিক বৃষ্টিপাতৰ পৰিমাণ আশী ইঞ্চিতকৈও বেছি হোৱা দেখা যায়।  ১৮৯৮ চনত এজন জার্মান উদ্ভিদবিদে পোন প্রথমে Rain forest শব্দটো ব্যৱহাৰ কৰিছিল। জৈৱবৈচিত্র্যত অতি সমৃদ্ধ এই বৰ্ষাৰণ্যই হৈছে পৃথিৱীৰ একমাত্র সমৃদ্ধিশালী অৰণ্য। এনে অঞ্চলত বছৰটোৰ সকলো সময় আর্দ্র হৈ থাকে। ফলত বিভিন্ন প্রজাতিৰ বৃক্ষ, তৃণ, লতা আৰু প্ৰাণীৰ জন্ম আৰু বৃদ্ধিৰ অনুকুল পৰিৱেশৰ...

লৌহ মানৱ বিষ্ণুৰাম মেধিৰ বিষয়ে ৰচনা  লৌহ মানৱ বিষ্ণুৰাম মেধিৰ বিষয়ে ৰচনা অসমীয়াত Assamese Essay on Lauha Manab Bishnuram Medhi‌‍ Iron Man of Assam লৌহ মানৱ বিষ্ণুৰাম মেধি এই নামটো অসমবাসীৰ বাবে এক পৰিচিত আৰু গৌৰৱজনক নাম। তেখেত আছিল অসমৰ দ্বিতীয়জন মুখ্যমন্ত্রী আৰু স্বাধীনোত্তৰ সময়ৰ প্ৰথমজন অসমীয়া ৰাজ্যপাল। অসম আৰু দেশৰ ৰাজনৈতিক আৰু সামাজিক পৰিৱেশত তেওঁৰ অৱদান অপৰিসীম।বিষ্ণুৰাম মেধিৰ পৰিয়াল মূলত বৰপেটা অঞ্চলৰ। পৰৱৰ্তী সময়ত তেওঁলোক হাজোলৈ স্থানান্তৰিত হয় আৰু তেখেত হাজোতেই প্ৰাথমিক শিক্ষা আৰম্ভ কৰে। তেখেত প্ৰথমে বঙালী ভাষাত পঢ়া আৰম্ভ কৰিছিল, যি সেই সময়ত সাধাৰণতে প্ৰচলিত আছিল। মেধি শৈশৱৰ পৰাই পঢ়া-শুনাত খুব আগ্ৰহী আৰু প্ৰতিভাসম্পন্ন আছিল। তেওঁৰ প্ৰতিভাই আগলৈ গৈ তেওঁৰ জীৱন আৰু ৰাজনৈতিক যাত্ৰাক উজ্বল কৰি তোলে। আনকি উচ্চ প্ৰাইমাৰী স্কুলৰ শিক্ষান্ত পৰীক্ষাত তেওঁ সুখ্যাতিৰে বৃত্তিসহ উত্তীর্ণ হয়। কিন্তু সেই সময়ছোৱাত হাজো অঞ্চলত উচ্চ শিক্ষাৰ কোনো অনুষ্ঠান নাছিল। ফলত তেওঁ গুৱাহাটীৰ কটন কলেজিয়েটত নামভৰ্তি কৰিবলগীয়া হয়। আনকি কটন কলেজিয়েটত পঢ়ি থকা সময়ছোৱাত তেওঁ নিজেই নিজৰ খোৱা সামগ্ৰী যোগাৰ কৰি ...

বীৰাঙ্গনা কলকলতা বৰুৱাৰ বিষয়ে  বীৰাঙ্গনা কলকলতা বৰুৱাৰ বিষয়ে Asaamese Essay on Kanaklata Baruah   কনকলতা বৰুৱাৰ মৃত্যু কেতিয়া হৈছিল? কনকলতা বৰুৱা বিষয়ে কবিতা কনকলতা বৰুৱা ফটো কনকলতা বৰুৱাৰ পিতৃৰ নাম কি কনকলতা বৰুৱাৰ জন্ম  বীৰংগণা কলকলতা বৰুৱাৰ বিষয়ে   বীৰাঙ্গনা কনকলতা বৰুৱাৰ জন্ম হয় ১৯২৪ চনৰ ১২ ডিচেম্বৰত অবিভক্ত দৰং জিলাৰ বৰঙাবাৰীত। তেওঁৰ পিতাকৰ নাম আছিল কৃষ্ণকান্ত বৰুৱা আৰু মাকৰ নাম আছিল কার্ণেশ্বৰী বৰুৱা। সৰুতে কনকলতাৰ মাতৃ ঢুকায়। কনকলতাৰ ককাদেউতাকৰ নাম আছিল ঘনকান্ত বৰুৱা। ঘনকান্তৰ নিৰ্দেশত কনকলতাৰ দেউতাকে দ্বিতীয়বাৰ জোনাকীক বিয়া কৰায়। জোনাকীয়ে স্বামীগৃহলৈ আহিয়েই নিজৰ সন্তানৰ নিচিনাকৈ কনকলতাহঁতক ডাঙৰ-দীঘল কৰিছিল। কিন্তু দুখৰ বিষয় কৃষ্ণকান্ত বৰুৱাৰো কিছুদিন পিছত মৃত্যু হয়। ঘনকান্তই বৃদ্ধ বয়সত পুতেকৰ মৃত্যু হোৱাত মানসিক আঘাত পায়। তথাপি বোৱাৰীয়েক জোনাকীয়ে ঘৰখন ভালদৰে পৰিচালনা কৰিছিল। অকালতে পিতৃ-মাতৃ হেৰুৱাব লগা হোৱাত কনকলতা বৰুৱাই শিক্ষা-দীক্ষাত বেছি আগবাঢ়িব পৰা নাছিল। প্রাথমিক শিক্ষা শেষ কৰাৰ পিছত তেওঁ শিক্ষা জীৱনৰ সামৰণি মাৰিব লগা হয়। আনকি মাহীমাক জোনা...

আইদেউ সন্দিকৈ‌ৰ বিষয়ে ৰচনা‌ Assamese Essay on Aideo Handique  আইদেউ সন্দিকৈ‌ৰ বিষয়ে ৰচনা‌ Assamese Essay on Aideo Handique First Assamese Actress    আইদেউ সন্দিকৈ‌ৰ বিষয়ে ৰচনা‌  আইদেউ সন্দিকৈ অসমৰ এগৰাকী প্রগতিশীল মহীয়সী নাৰী আছিল। ১৯৩৩ চনৰ কথা। ৰূপকোঁৱৰ জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাৰ প্ৰথমখন অসমীয়া বোলছবি 'জয়মতী' কৰিবলৈ বহুতো অভিনেতা-অভিনেত্ৰীৰ প্ৰয়োজন হৈছিল। সেই সময়ত অসমীয়া সমাজখন তেনেই ৰক্ষণশীল আছিল বুলিয়েই ক'ব লাগিব। বিশেষকৈ মহিলাসকলে চাৰিবেৰৰ বাহিৰলৈ ওলাই অহাটো সেই সময়ৰ সমাজে বিচৰা নাছিল। আনকি সেই সময়ত মহিলাসকলক পঢ়া-শুনাৰ ক্ষেত্ৰতো আগুৱাই আহিবলৈ দিয়া হোৱা নাছিল। খুব কমসংখ্যক সম্ভ্রান্ত পৰিয়ালৰ মহিলাইহে সামাজিক কাম-কাজত জড়িত হৈছিল বা শিক্ষানুষ্ঠানৰ মুখ দেখিছিল। এই পৰিৱেশত আইদেউ সন্দিকৈয়ে সমাজৰ সকলো ৰোধ-ব্যবধান অতিক্ৰম কৰি ‘জয়মতী’ চলচ্চিত্ৰখনত অভিনয় কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহে। তেওঁৰ এই সিদ্ধান্ত কেৱল এজন অভিনেত্ৰী হিচাপে নহয়, বৰঞ্চ এটি সামাজিক বিপ্লৱৰ সূচনা আছিল। সেই সময়ত এখন চলচ্চিত্ৰত মহিলা হিচাপে অভিনয় কৰা যেন সমাজৰ নিয়ম-কানুন ভাঙি পেলোৱাৰ দৰে আছিল। কিন্তু আইদেউয়ে ভয় নকৰিলে।...

সমাজ আৰু সাহিত্য সম্পৰ্কে ৰচনা Homaj aru Hahitya Homporke Rosona in Assamese সমাজ আৰু সাহিত্য সম্পৰ্কে ৰচনা Homaj aru Hahitya Homporke Rosona in Assamese সমাজ আৰু সাহিত্য সম্পৰ্কে ৰচনা আৰম্ভণি: সাহিত্য হৈছে মানৱ জীৱনৰ এক নজহা-নপমা সুকুমাৰ অনুভূতি প্রকাশৰ বাহক। যুগে যুগে সাহিত্যই মানৱ মনৰ বিকাশৰ সাক্ষী হৈ আহিছে। অগ্নিপুৰাণত কবিক 'প্রজাপতি' অর্থাৎ সৃষ্টিকর্তা বুলি কৈছে। "অপাৰে কাব্য সংসাৰে কবিৰেৱ প্রজাপতিঃ। যথাৱৈৰোচতে বিশ্বং তথেদং পৰিবৰ্ততে।” অর্থাৎ কবিয়েই কাব্য সংসাৰৰ প্রজাপতি ব্রহ্মস্বৰূপ। মানৱ মনৰ সুপ্ত অনুভূতিৰ বাংময় প্রকাশ ঘটে সাহিত্যত। ভাৰতীয় মানসিকতাতো প্রাচীন কালৰে পৰা সাহিত্যৰ নজহা নপমাপ্রভাৱ দেখা যায়। প্রাচীন ভাৰতত সাহিত্য চর্চাৰো বহু সাক্ষ্য পোৱা যায়। সাহিত্য আৰু সমাজৰ সম্পর্ক:  লিখিত সাহিত্যৰ বহু আগৰে পৰা জনসমাজত মৌখিক সাহিত্য সৃষ্টি হৈছিল। অসমীয়া সমাজ জীৱনলৈ চালেই আমি দেখা পাওঁ বিভিন্ন লোকগীত, সাঁথৰ, প্রবাদ-প্রবচন ইত্যাদি। সমাজক আওকাণ কৰি সাহিত্য সৃষ্টি কৰাটো অসম্ভব। কথাটো এনেকৈয়ো ক'ব পাৰি যে সাহিত্য আৰু সমাজৰ এক নিবিড় সম্পর্ক আছে। প্রাচীন কালৰ গাঁথাসমূহ যাক...

পেট-ভাতুৰ কথা - লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা পেট-ভাতুৰ কথা ককাদেউতা আৰু নাতি ল'ৰা লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা অসমীয়া সাধু Kokadeuta aru Natilora Lakhshminath Bezbaruah Assamese Story Pet Bhatur Kotha পেট-ভাতুৰ কথা  - লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱা কোনো এক দেশত এজন ৰজা আছিল। ৰজাজনৰ এটি ল'ৰা আছিল আৰু তেওঁৰ মন্ত্ৰীজনৰো এটি ল'ৰা আছিল। সৰুকালৰে পৰা ৰজাৰ ল'ৰাৰ লগত মন্ত্ৰীৰ ল'ৰাৰ বৰ মিল আছিল আৰু দুয়োজনে সখি বন্ধাইছিল। তেওঁলোকৰ ভিতৰত এনে বন্ধু-ভাব হৈছিল যে দুয়ো কেতিয়াও এৰা-এৰি নহৈছিল। খোৱা-বোৱা আদি কামবিলাক দুয়োজনৰে একেলগে চলিছিল। যেতিয়া তেওঁলোক ডাঙৰ হ'ল, লেখা-পঢ়া শিকি তেওঁলোকৰ বুদ্ধি চোকা হ'ল তেতিয়া দুয়োজনৰ মনত দেশ চাই ফুৰিবৰ ইচ্ছা জন্মিল। বাপেক-মাকে এই কথাৰ গম পালে তেওঁলোকৰ ইচ্ছা পূর্ণ নোহোৱাৰ ভয়ত দুয়োজনে মনে মনে বাপেক-মাকে বাতৰি নোপোৱাকৈ এদিনাখন ৰাতি পলাই গ'ল। ৰজাই আৰু মন্ত্রীয়ে পাছদিনা পুতেকহঁতক দেখা নাপাই বৰকৈ বিচাৰ-খোচাৰ কৰিলে, কিন্তু কোনো ঠাইতে তেওঁলোকৰ বাতৰি নেপালে। শেষত ৰজা আৰু মন্ত্রী দুয়ো অসন্তোষ মনেৰে থাকিল। সিফালে দুয়োজন সখিয়েকে অনেক ঠাই ফুৰি ফুৰি এক ৰজাৰ নগৰত ওলালগৈ। সেইদিনা...

অসমীয়া কৌতুক Assamese Koutuk  অসমীয়া কৌতুক Assamese Koutuk Assamese jokes Assamese Comedy  ১ পকেটমাৰ- আৰে ভাই, আজিকালি তোক দেখোন দেখিবলৈকে নাই? আন এজন পকেটমাৰ- কেনেকৈ দেখিবি? এতিয়া মই অভাৰটাইম কৰি আছোঁ। এইবাৰ ঠাণ্ডা দিনকেইটা জিৰণি ল'ম বুলি ভাবিছোঁ। প্রথমজন- ঠাণ্ডা দিনত লাইন নামাৰ নেকি? দ্বিতীয়জন- ঠাণ্ডা দিনত আমাৰ লাইনত কাম কৰি লাভ নাই। প্ৰায়বোৰ মানুহে জেপত হাত ভৰাই ফুৰে দেখোন। ******* ২ ৰেল এখন ষ্টেচনত ৰোৱাত যাত্রী এজনে বাহিৰত ঘূৰি ফুৰা ল'ৰা এটাক টকা ছটা দি ক'লে-ভাইটি, সৌ হোটেলখনৰ পৰা দুটা চিঙৰা কিনিবা, এটা তুমি খাবা আৰু এটা মোক দিবা। ৰেলখন যাবলৈ হুইচেল মাৰোঁতে ল'ৰাজনে তিনিটকা যাত্ৰীজনক ঘূৰাই দি ক'লে-দাদা, দোকানত মাত্র এটাহে চিঙৰা আছিল। গতিকে, মোৰটো মই খালোঁ। আপোনাৰ বাকী তিনি টকা লওঁক। ক'ৰবাত কিনি খাব। ******* ৩ অতিথি- আপোনালোকৰ এই কুকুৰটোলৈ মোৰ ভয় লাগে। মই এটা কথা লক্ষ্য কৰিছোঁ যে, মোক ভাত দিয়াৰ লগে লগে তাৰ ভুকনিটো বেছি হৈছে। গৃহস্থনী- সি তাৰ কাঁহীখন চিনি পাইছে কাৰণে তেনেদৰে আপোনালৈ চাই ভুকি আছে। ******* ৪ এজন বন্ধু- ভাই, পৰহি তোমাৰ দোকানত বোলে জুই লাগিছিল। ক...